Aangekomen in Assisi

11-10-2016, Bologna(camping)-Bologna(centrum)-Marina di Ravenna.
Vanmorgen op ons gemakje gedoucht, toilet geleegd, ontbeten, route uitgestippeld om Bologna te bekijken, matten geklopt, geveegd en voor het verlaten van de camping water geloosd en ingenomen. Om de 4 dagen moet dat toch gebeuren. We hebben 3 mogelijke parkeerplaatsen uitgezocht vlakbij het centrum. De eerste camperplaats bleek niet meer te bestaan, een andere was vol en de plaatsen waren te klein. Op weg naar de volgende passeerden we een parkeerplaats waar ook twee campers stonden. Bij het eerste kruispunt op de drukke uitgaande weg heb ik een 180 graden draai gemaakt op het moment dat er niets reed op het kruispunt. Dat was mazzel, maar ik was op de busbaan(er rijden hier veel verlengde trolleybussen), terecht gekomen! De eerste de beste straat rechts genomen om van de die busbaan af te zijn, een stukje doorgereden en we kwamen weer op de weg uit met de parkeerplaats. Via een smalle doorgang konden we op het parkeerterrein komen. De camper geparkeerd, koffie gedronken, de rugzak volgestopt en de fietsen uit de garage gehaald. Het verkeer is druk en rommelig, soms is er een fietspad en dan ineens niet meer. Het was bijna één rechte weg naar het centrum. De fietsen zetten we vast aan een stevig hek en we bleken vlakbij de toeristeninformatie te staan! Gewapend met een plattegrond hebben we een beetje van Bologna gezien. Wilma had last van haar rug en lang lopen is dan niet fijn. Wat opvalt, is dat er in het centrum heel erg veel overdekte galerijen(arcades) zijn met veel winkels en restaurants. Ik heb ergens gelezen dat er 38 km van deze galerijen zijn. De vroegere bibliotheek en universiteit was erg mooi. Overal hingen de heraldieke schilden van oud-studenten. Het is één van de grootste verzameling van dit soort schilden. Natuurlijk hebben we iets Bolognese gegeten. Om 15.15 uur waren we terug bij de camper en om half vier reden we richting Ravenna. Half zes stonden we in Marina di Ravenna, haven van Ravenna, vlakbij het water. We stonden een beetje scheef, dus wilden we de camper een stukje verplaatsen. Helaas ging dat niet door, want de contactsleutel draaide niet meer door in het contactslot. De hulpdienst van de Aveco(camperverzekering) gebeld en die gaan ons terugbellen en dan horen we wel wat er gaat gebeuren. Over pech hebben: gisteren stonden we op een camping aan de stroom, het was fris in de camper, dus de vloerverwarming(12V) aan. Ik merkte dat één stuk niet warm werd. Terwijl ik aan het kijken ben, hoor ik geknisper en ruikt het een beetje vreemd. Bleek die dunne verwarmingsmat kortsluiting te maken. Thuis is het makkelijk op te lossen, want dan knip je het kapotte stuk eraf en soldeert de twee draden er opnieuw aan. Helaas heb ik geen soldeerbout aan boord, maar misschien zitten we morgen bij een garage en die wil dat misschien wel even voor ons fiksen.
12-10-2016, Marina di Ravena – Classe – Ravenna
Een beetje vroeger opgestaan dan anders om op tijd klaar te staan voor het bergingsbedrijf. Ierts over acht kregen we een telefoontje van de Aveco(camperverzekering) dat het bergingsbedrijf er binnen een half uur zou zijn. De lepelwagen was op tijd, de chauffeur sprak alleen maar Italiaans. Hij heeft het contact ook nog geprobeerd, maar ook hij kreeg er geen beweging in. Hij stelde ons voor de keuze: naar zijn garage of een Fiatgarage. We zijn naar zijn garage meegereden en daar kwamen we op een groot terrein aan met veel sloopauto’s en ander metaalwerk. Dan denk je, zitten wij hier wel goed?! Ze begonnen vrijwel direct aan de reparatie, er werd een foto gemaakt van de autopapieren voor typenummers. Ondertussen heeft Wilma buiten in het zonnetje gezeten en heb ik in de camper gepuzzeld en koffie gezet. Drie uur later was de klus geklaard en konden we de oude contactsleutel, die ook bij de portieren hoort, weer gebruiken.
Na dit avontuur en een paar euro’s lichter, zijn we naar Classe gereden, waar een mooie basiliek staat. De entree was prijzig. Voor 3 euro per persoon meer konden we in Ravenna 5 dingen bekijken! In Classe was ook een gratis serviceplaats en daar hebben we meteen gebruik van gemaakt.
Na de lunch in Ravenna de stad ingelopen. Ravenna is qua uiterlijk niet bijzonder, maar er zijn nogal wat kerken met prachtig mozaïek. Souvenirwinkels en boekwinkels laten veel voorbeelden van dit mozaïek zien. De tijd was te kort om die vijf dingen te bekijken. Misschien morgen en anders een volgende keer, want we gaan vast nog veel meer moois zien deze reis! Ik had mijn geocache-app eerder aan moeten zetten, dan had ik kunnen zien dat er een aantal caches bij de bezienswaardigheden verstopt waren. Je krijgt dan een soort stadswandeling.

13-10-2016, Ravenna – San Marino
Ondanks dat we bij een druk verkeerspunt stonden hebben we lekker geslapen. Deze camperplaats lag in een soort kuil, dus misschien ging veel geluid over ons heen.
We hebben toch maar besloten om die oude mozaïeken te gaan bekijken. We hebben de fietsen gepakt en als echte Italianen overal gefietst, tegen de éénrichting in, over de stoep en door voetgangersgebied. De politie reed langs, maar vond het allemaal best.
Die mozaïeken uit de 5e eeuw waren inderdaad prachtig. Hoe hebben zoiets kunnen maken. Een hoge koepel(formaat Oudenbosch) en dan met helder gekleurde mozaïeken. De vloeren met kleine steentjes en allerlei gekleurd marmer. De pilaren met gekleurd marmer in symmetrische patronen.
In een kleiner gebouwtje met centraal een doopbad, ook weer dat mooie mozaïekwerk. Diepblauw en goud vallen erg op. We hadden dit niet willen missen.
Bij terugkomst de fietsen in de garage gezet, koffie gedronken en op weg gegaan naar San Marino.
De weg was weer niet best, wat zij onze Nederlandse wegen toch goed! Allerlei inhaalacties hebben we gezien, over de doorgetrokken streep, over de verdrijvingvakken, inhaalverboden? Van de snelheidsborden trekken de Italianen zich niets aan, dus wij passen ons een beetje aan. Richting aangeven gebeurt erg weinig. Zelfs de politie ging over een verdrijvingvak! Volgens mij hebben ze hier drie soorten politie, terwijl wij nu bezig zijn met één politieorganisatie.
Het landschap richting Rimini was saai met veel kale akkers en wat wijngaarden. Vlak voor Rimini kregen we een stuk weg waar je 110 km/h mocht rijden, maar wat ontbrak was de belijning. Er was ook niet te zien dat ze er binnenkort iets aan gingen doen. Aan de rechterkant van de weg zagen we in de verte een niet al te hoge bergketen opdoemen. Dichterbij Rimini en San Marino moesten we weer klimmen met de camper. Eenmaal in San Marino aangekomen is het alleen maar klimmen, het is niet voor niets een bergstaatje. We staan op een gratis camperplek(6 grote terrassen met twee toiletblokken en servicemogelijkheid) op 300m steil omhoog lopen van de kabelbaan naar de burcht van San Marino. Bij helder weer heb je een schitterend uitzicht over een hele grote vlakte. Mogelijk zien we er weinig van, want nu(19.30 uur) regent het en morgen zal het niet beter zijn.
Aan de voet van de camperplaats is een plaats ingericht met een open kapeltje ter herinnering aan San Marino(St. Marinus?). Bij deze plek heeft hij volgens de overlevering een schuilplaats gevonden, later kreeg hij de hele berg voor zijn goede werk en zorgen en is daarmee de grondlegger van San Marino geworden. Vlakbij de kapel was nog een geocache verstopt, die ik uiteindelijk toch heb weten te vinden, want door de steile met gaas beklede rotswand werd het GPS-signaal verstoord.
14-10-2016, San Marino
Vannacht heeft het geregend en bij het opstaan lag alles in een grijze mist. Na de koffie toch met de kabelbaan naar het hoogste en oudste gedeelte van San Marino gegaan. Voor Wilma was het naar de kabelbaan en in het oude centrum flink klimmen. Aan de steile kant van San Marino staan 3 torens die ook in het landswapen staan. Van die torens hebben we slechts de donkergrijze contouren gezien. In de straatjes veel toeristenwinkels, juwelierszaken, kleding- en schoenenwinkels en niet te vergeten winkels waar ze messen, zakmessen, zwaarden, kruisbogen en op echte wapens lijkende luchtdrukwapens verkopen. Na 14.00 uur begon het op te klaren en konden we een beetje zien hoe San Marino er echt uit ziet. Misschien heb ik morgen nog een gelegenheid om de drie torens van San Marino te fotograferen. Het is nu al weer 15.00 uur en we hoeven en gaan niets meer doen. Lekker relaxen.
15-10-2016, San Marino – San Leo – Assisi
Gisterenavond gingen we om 23.00 uur naar bed. Dat werd weinig slapen, want het begon hard te regenen en het onweer kwam dichterbij. Het leek minder te worden, maar het onweer en de regen kwamen nog een keer terug. Na 0.30 uur werd het rustig en konden we slapen.
We werden wakker met een zonnetje en een fraai uitzicht. We hebben gebruik gemaakt van de faciliteiten en de camper ook maar eens gewassen. Het ergste vuil is er af.
Daarna zijn we eerst afgedaald om weer omhoog te gaan naar het plaatsje San Leo. San Leo was een vriend van San Marino. Hoog op een steile berg ligt een fort, maar € 9,00 per persoon om erin te mogen vonden we te duur, wetende dat we nog veel meer gaan zien, denk hierbij bijvoorbeeld aan Rome. We hebben in het dorpje rondgelopen en in de grootste kerk was een Duits zangkoor(koralen?!) aan het oefenen voor een optreden in die kerk. Het klonk heel goed.
Het volgende doel was Assisi over een groot deel van de Mille Migliaroute. Slingerend, klimmend en dalend over de Apennijnen. De weg was de slechtste die we tot nu toe gehad hebben, maar de omgeving met herfstkleuren en een zonnetje maakten veel goed.
We zijn nu aangekomen op een camping op 1 km van Assisi, de geboorteplaats van St. Franciscus. We hebben Assisi al tegen de berg zien liggen toen we aan kwamen rijden. Dat wordt morgen veel hoogteverschillen overbruggen voor Wilma.
We hebben samen een handwas gedaan en gaan zo een hapje eten.
Na het eten probeer ik weer een paar dagen reisverslag te versturen.