Prachtige Dolomieten

03-10-2016, Arabba.
Wilma heeft lekker geslapen, ik ben wakker geworden van de koelkast die telkens niet meer aansloeg. Zeven keer uit bed gegaan. Na de laatste keer niet meer in slaap gekomen en even later begonnen de kerkklokken drie keer een rondje te luiden om zeven uur.
Om negen uur heb ik me bij de groep vliegers gemeld en we hebben informatie gekregen over de start- en landingsplaatsen in de omgeving en over het weer, dat helaas niet erg gunstig is door een hoge druk gebied boven Duitsland en Denemarken krijgen wij te maken met een koude, soms harde noordenwind. Dat was al goed te merken, in de camper was het bij wakker worden 6 graden, op de autoruiten zaten ijsbloemen en de toppen van de bergen lijken bedekt met poedersuiker(sneeuw!).
Met heldere lucht en zon is de omgeving prachtig en zijn de bergen met steile wanden indrukwekkend.
We zijn naar een startplek gereden waar we tijd gewacht hebben tot de rugwind verdween. Uiteindelijk konden er 5 vliegers niet starten omdat de omstandigheden verslechterden. Gelukkig heb ik wel gevlogen en heb deze reis al 4 keer gevlogen. Nadat iedereen opgepikt was, zijn we naar de Sellapas(2240m) gegaan om te kijken of we met die noordenwind langs een bergwand konden gaan vliegen(soaren). Helaas was de wind te sterk en hebben we toch genoten van het prachtige uitzicht op die hoge besneeuwde bergen. Het was er door die harde noordenwind wel koud(5 graden, de gevoelstemperatuur was rond 0 graden).
Deze bergwegen en passen zijn geliefd bij Duitse bustoeristen, bij groepen motorrijders en bij groepen speciale auto’s, zoals Porches, snelle Corsa’s, snelle Fords, Ferrari’s en Mercedessen(SlX of LX?) en bij veel cabrio’s.
Omdat we niet meer gingen vliegen, was ik op tijd terug om met Wilma naar beneden te rijden om de camper te servicen. De Duitsers hebben het over Entsorgung. Terug bij het hotel heb ik de koelkastbrander nog bekeken en schoongemaakt, zover het nodig was. Op het moment doet hij het weer/nog goed. Duimen maar.
In de tijd dat ik weg was, is Wilma naar beneden gelopen om boodschappen te doen en heeft ze ’s middags lekker van het zonnetje genoten.
04-10-2016, Arabba
vandaag mooi weer, maar te harde wind om te vliegen. We hebben bij een startplek gekeken of het vliegbaar was, maar helaas. We zijn met een groep van 10 personen een bergwandeling gaan maken. Een deel van de groep, daar zat ik bij, heeft de inspannende wandeling zoveel mogelijk over de graat of vlak onder de graat gelopen. Het was prachtig, wat een vergezichten door het heldere weer. Door sneeuw gelopen, aan de schaduwkant was het koud. In het zonnetje was het heerlijk. Soms steil omhoog geklauterd en elders moielijke afdalingen. Na zesenhalf uur waren we terug bij het hotel.
Afdalen vinden mijn knietjes niet fijn, dus heb ik extra voorzichtig afgedaald op de steile, gladde hellingen. Maar de tocht was de inspanning waard. Bij het hotel scheen het zonnetje nodig en daarom konden me met zijn allen buiten een biertje drinken. Morgen zal ik wel spierpijn hebben en hopelijk kunnen we gaan vliegen.
05-10-2016, Arabba
Dit stukje reisverslag schrijf ik pas op de 6e oktober, omdat gisteren een lange dag was.
Het is nu elke dag ’s nachts aan het vriezen, wat veroorzaakt wordt door een noordenwind en de heldere hemel. Die noordenwind is niet ideaal voor het schermvliegen want veel startplaatsen zijn niet geschikt voor deze wind, daarbij is die vaak te hard en drukt hij andere winden, zoals thermische winden, weg. Het hele Dolomietengebied is een schitterend gebied, maar van vliegers vraagt het veel kennis van het weer, de invloed van diverse winden, kortom een technisch gebied, gevaarlijk voor vliegers met weinig vliegervaring en/of weinig kenneis van het gebied. Ik ben blij dat ik hier met een groep ben die goede begeleiding heeft.
Vandaag moesten we ver rijden om een vliegbare plek te bereiken. We hebben 2,5 uur gereden, we hebben één vlucht kunnen maken van ongeveer een half uur. Toen zijn we naar een andere plaats gegaan. Staande op de landingsplaats konden we zien dat de startplaats net onder de wolkenlaag lag, dus grondzicht. Boven gekomen, drie kwartier later, zit de startplaats in de wolken en begint het zachtjes te regen. Weer 2,5 uur gereden om terug te komen. De route heen en terug gaat ook nog over zeer bochtige wegen met veel haarspeldbochten. Iedereen was gaar na die dag.
Een half uur na terugkomst zaten we met z’n allen bij de plaatselijke pizzeria, waar we een pizzaroulette hebben gehouden. Iedere keer kwamen er twee of drie verschillende pizza’s op tafel, er werden drankjes besteld en als iedereen verzadigd is, wordt de rekening gedeeld door het aantal eters. Daarom werd het te laat om die verslag te schrijven.
06-10-2016, Arabba.
Na een koude nacht, de gasfles was leeg, dus geen verwarming, de andere gasfles aangesloten. Al gauw werd de camper lekker warm. Om half tien zat ik,net als de andere dagen deze week, in één van de twee busjes om naar een startplek te gaan. Uiteindelijk hebben we allemaal drie vluchten gemaakt. Ieder op zijn eigen niveau maakt mooie vluchten. Mijn tweede vlucht was het mooist en het hoogst. Ik draaide tot 2800m omhoog vanaf 2000m. Op deze hoogte werd de lucht onrustig en ben ik niet hoger gegaan. Ik had naar allerlei plaatsen kunnen vliegen, maar daar heb ik te weinig ervaring en dan zegt mijn ervaring dat ik naar een rustiger en bekender plaats moet vliegen. Het was erg koud op die hoogte, maar de lucht was glashelder, dus ik had een spectaculair uitzicht! Op de derde startplek waaide het flink. Gelukkig kon ik met een mooie rugstart(die ik moeilijk vind) goed starten om de dag met een fraaie vlucht af te sluiten. Toen we op het landingsveld stonden te wachten op de laatste twee vliegers ging de zon onder en werd het meteen koud mede veroorzaakt door de wind die sterker was geworden. Ik heb mijn vliegoverall maar weer aangetrokken. Met het donker waren we terug bij het hotel en om 19.15 uur zaten we aan tafel. Vanavond had ik gelukkig na het eten tijd om deze twee dagen te beschrijven. Deze week toch 6 vluchten kunnen maken. Morgen de laatste vliegdag en dan stop ik ook met het vliegen. Volgend jaar moet er misschien een nieuw scherm gekocht worden en ik wil niet tot of na mijn zeventigste wil blijven vliegen. Daarbij vind ik dat ik niet genoeg vlieg, vandaar mijn beslissing. Het is mooi geweest en Wilma wil ik hier bedanken voor de tijd en geld die ik aan het vliegen mocht besteden. Ik bof maar met zo’n vrouw. Dank je wel en een dikke kus.