Brescia, Travagliato, Baitoni, Molina
Door: Mike
Blijf op de hoogte en volg Mike
25 September 2016 | Italië, Molina di Ledro
22-09-2016, Brescia - Travagliato, aanvulling op het vorige verslag.
Rond 20.30 uur had ik het reisverslag bij Ikea verzonden en om 21.00 zei Wilma dat ze al slaap had. We hebben er 22.00 uur van gemaakt, we lagen net te slapen toen er op de deur van de camper geklopt werd. Iemand van de beveiliging kwam ons vertellen dat we hier niet blijven staan/slapen. Om 23.00 uur zou er een slagboom dicht gaan. Voor ons geen probleem, maar het mocht niet. De eerste keer dat we ergens niet mogen blijven staan voor de nacht!!
Alles opgeruimd en gesloten, broek en schoenen aan, rijden maar.
We zijn naar een service-/camperplek 9 km verderop gereden die vlakbij het kerkhof zou moeten zijn. Iets voor half twaalf waren we er. Grote plek, niemand aanwezig, vuilwater lozen, toilet legen en water innemen was er gratis mogelijk.
23-09-2016, Travagliato - Baitoni bij camping Miralago.
Om half zeven werden we opgeschrikt door donderend geluid. Het bleek dat we naast een milieustraat stonden en daar werd een container hard leeggeschud en neergezet.
Daarna was het rustig en konden lekker verder slapen.
Vanaf deze plaats zijn we naar het Idromeer gereden. Het is een kleiner, langwerpig meer ten westen van het Gardameer.
We zijn op een parkeer-/camperplaats aangekomen naast een camping aan het Idromeer. Bij aankomst zagen we schermvliegers. Die heb ik natuurlijk aangesproken. Het waren een groep Italianen en Duitsers. Vanmiddag zal er niet meer gevlogen worden, want dan komt er een sterke dalwind opsteken. Inderdaad om 14.00 uur begon het flink te waaien! Morgenochtend kan ik waarschijnlijk mee naar boven om mijn eerste vlucht van het jaar te maken.
De camperplaats ligt tegen een klein beschermd natuurpark aan. Je kan er een wandeling maken die voor een gedeelte over een mooi houten loopbrug gaat. Er zijn zijn twee vogelobservatieposten aanwezig. Als je het pad verder afloopt kom je bij het landingsterrein van de schermvliegers/paragliders.
24-09-2016, Baitone(gemeente Bondone)
Het was heerlijk rustig gedurende de nacht. Om half acht hoorden we een paar knallen, vermoedelijk jagers. Dat geluid klinkt hard in een dal en over het water.
Om half negen kon ik mee met een Oostenrijkse vliegschool. Het waren allemaal instructeurs en hulpinstructeurs die elkaar instructies gaven. De weg naar de startplek werd erg smal toen we het bord doodlopende weg passeerden. We kwamen busjes van andere vlieggroepen tegen, maar ook een grote tractor met aanhanger en dan moet je soms een stuk achteruit rijden.
Op de startplek was het druk, maar er konden op de steile helling 3 of 4 schermen naast elkaar liggen om met nulwind te starten. Ik kreeg van de Oostenrijkers een reddingsvest aan voor het geval ik in het meer terecht zou komen. Veel van de de vliegers waren met safetytraining of wilden wat extremere acties leren doen.
In het meer lagen de reddingsboten al klaar.
Helaas gingen de Oostenrijkers naar huis en gingen ze niet meer naar boven voor een nieuwe start. Nu hoefde ik geen vluchtkaart van 14 euro te kopen, die is voor start- en landingsrechten en onderhoud van deze plekken. Ik was slechts 8 euro kwijt voor een lange rit naar de startplek. Eenmaal bezig alles uit te pakken en aan te trekken, kwam de routine weer terug en kon ik een rustige voorwaartse start maken om van 1400 naar 400 meter te vliegen. Een relaxte vlucht, want de lucht was erg rustig en het meer spiegelglad, met een landing op een ruim landingsveld.
's Middags hebben we onze stoelen opgepakt en meegenomen naar de waterkant. Er stond een flinke bries, dus niet te warm. Er waren veel kitesurfers en windsurfers over het water aan het racen. Altijd mooi om te zien. Op veel van deze meren hebben we veel van deze watersporters gezien.
Na vijven ben ik over het houten looppad naar de vogelobservatieposten gewandeld. Een groot deel van het looppaden is aan de waterkant voorzien van een manshoog scherm met om de zoveel meter een observatieluikje. Volgens de platen zouden er veel soorten vogels voorkomen, maar daar moet je vroeg voor op om die te zien, denk ik. In een beetje beschutte arm van het meer lagen joekels van vissen te dobberen.
Wat we veel gezien hebben in deze meren zijn de futen en die vissen op de vele kleine visjes die we gezien hebben. Na zessen gaat de lokale wind die 's middags opkomt weer liggen en is het nog lekker met deur en ramen van de camper open. Tijd om aan het eten te beginnen. Nog een avond te gaan en alweer is een dag voorbij.
25-09-2016, Baitoni - Molina.
We verlieten het fijne plekje bij het Idromeer met mooi weer op weg naar een klein meer vlakbij het Gardameer. De weg naar het Ledromeer was mooi, soms flink klimmend, dan weer bochtig. Overhangende rotsen. Het deed Oostenrijks aan.
Bij deze meren zijn gratis camperplaatsen schaars. Er zijn wel veel parkeerplaatsen waar je overdag €1,50 per uur betaald. Tussen 20.00 en 08.00 uur mag je er gratis staan, maar je gaat niet de hele dag rondrijden om gratis te staan. Daarom staan we nu op camping Al Sole aan het Ledromeer voor €24,00, inclusief 3A stroom, goed en schoon sanitair en lekkere warme douche. Om 15.00 uur hebben we om het meer 11 km gefietst. Op een paar venijnige klimmetjes goed te doen. Deels reden we op de weg, waar veel verkeer rijdt, deels over fietspad, maar deels ook over halfverharde voetpaden. Veel Italianen kiezen liever de veiligheid van het voetpad en passen hun snelheid aan als er wandelaars lopen, dus doen wij dat ook.
Bij terugkomst heb ik mijn geocachespullen gepakt en ben naar het naburige dorp Mezzolago teruggefietst. Dat was niet zo ver, maar in het dorp ging het ruim een kilometer steil omhoog om bij de geocache te komen. De laatste 100m moest ik eraf en verder lopen. Was ik de cache ook nog voorbijgefietst! Teruglopend kwam een mountainbiker omhoog gezwoegd en hij bleek ook op zoek naar de cache. Op een gegeven moment wilde hij het zoeken staken, toen ik de cache vond. Was de moeite niet voor niets geweest. Terug op de camping zwembroek aan en een frisse duik in het meer genomen. Het water in dit iets hoger gelegen meer is iets kouder dan dat van de andere meren die we aangedaan hebben. De douche daarna was ook lekker en voor het eten de fietsen in de garage van de camper gezet. Ondertussen had Wilma gekookt en hebben we lekker gegeten. We hebben hier televisieontvangst, dus kon/ mocht ik Studio Sport kijken. Daarna wordt het tijd om drie dagen verslag te versturen en ik ga proberen om wat foto's te versturen.
Rond 20.30 uur had ik het reisverslag bij Ikea verzonden en om 21.00 zei Wilma dat ze al slaap had. We hebben er 22.00 uur van gemaakt, we lagen net te slapen toen er op de deur van de camper geklopt werd. Iemand van de beveiliging kwam ons vertellen dat we hier niet blijven staan/slapen. Om 23.00 uur zou er een slagboom dicht gaan. Voor ons geen probleem, maar het mocht niet. De eerste keer dat we ergens niet mogen blijven staan voor de nacht!!
Alles opgeruimd en gesloten, broek en schoenen aan, rijden maar.
We zijn naar een service-/camperplek 9 km verderop gereden die vlakbij het kerkhof zou moeten zijn. Iets voor half twaalf waren we er. Grote plek, niemand aanwezig, vuilwater lozen, toilet legen en water innemen was er gratis mogelijk.
23-09-2016, Travagliato - Baitoni bij camping Miralago.
Om half zeven werden we opgeschrikt door donderend geluid. Het bleek dat we naast een milieustraat stonden en daar werd een container hard leeggeschud en neergezet.
Daarna was het rustig en konden lekker verder slapen.
Vanaf deze plaats zijn we naar het Idromeer gereden. Het is een kleiner, langwerpig meer ten westen van het Gardameer.
We zijn op een parkeer-/camperplaats aangekomen naast een camping aan het Idromeer. Bij aankomst zagen we schermvliegers. Die heb ik natuurlijk aangesproken. Het waren een groep Italianen en Duitsers. Vanmiddag zal er niet meer gevlogen worden, want dan komt er een sterke dalwind opsteken. Inderdaad om 14.00 uur begon het flink te waaien! Morgenochtend kan ik waarschijnlijk mee naar boven om mijn eerste vlucht van het jaar te maken.
De camperplaats ligt tegen een klein beschermd natuurpark aan. Je kan er een wandeling maken die voor een gedeelte over een mooi houten loopbrug gaat. Er zijn zijn twee vogelobservatieposten aanwezig. Als je het pad verder afloopt kom je bij het landingsterrein van de schermvliegers/paragliders.
24-09-2016, Baitone(gemeente Bondone)
Het was heerlijk rustig gedurende de nacht. Om half acht hoorden we een paar knallen, vermoedelijk jagers. Dat geluid klinkt hard in een dal en over het water.
Om half negen kon ik mee met een Oostenrijkse vliegschool. Het waren allemaal instructeurs en hulpinstructeurs die elkaar instructies gaven. De weg naar de startplek werd erg smal toen we het bord doodlopende weg passeerden. We kwamen busjes van andere vlieggroepen tegen, maar ook een grote tractor met aanhanger en dan moet je soms een stuk achteruit rijden.
Op de startplek was het druk, maar er konden op de steile helling 3 of 4 schermen naast elkaar liggen om met nulwind te starten. Ik kreeg van de Oostenrijkers een reddingsvest aan voor het geval ik in het meer terecht zou komen. Veel van de de vliegers waren met safetytraining of wilden wat extremere acties leren doen.
In het meer lagen de reddingsboten al klaar.
Helaas gingen de Oostenrijkers naar huis en gingen ze niet meer naar boven voor een nieuwe start. Nu hoefde ik geen vluchtkaart van 14 euro te kopen, die is voor start- en landingsrechten en onderhoud van deze plekken. Ik was slechts 8 euro kwijt voor een lange rit naar de startplek. Eenmaal bezig alles uit te pakken en aan te trekken, kwam de routine weer terug en kon ik een rustige voorwaartse start maken om van 1400 naar 400 meter te vliegen. Een relaxte vlucht, want de lucht was erg rustig en het meer spiegelglad, met een landing op een ruim landingsveld.
's Middags hebben we onze stoelen opgepakt en meegenomen naar de waterkant. Er stond een flinke bries, dus niet te warm. Er waren veel kitesurfers en windsurfers over het water aan het racen. Altijd mooi om te zien. Op veel van deze meren hebben we veel van deze watersporters gezien.
Na vijven ben ik over het houten looppad naar de vogelobservatieposten gewandeld. Een groot deel van het looppaden is aan de waterkant voorzien van een manshoog scherm met om de zoveel meter een observatieluikje. Volgens de platen zouden er veel soorten vogels voorkomen, maar daar moet je vroeg voor op om die te zien, denk ik. In een beetje beschutte arm van het meer lagen joekels van vissen te dobberen.
Wat we veel gezien hebben in deze meren zijn de futen en die vissen op de vele kleine visjes die we gezien hebben. Na zessen gaat de lokale wind die 's middags opkomt weer liggen en is het nog lekker met deur en ramen van de camper open. Tijd om aan het eten te beginnen. Nog een avond te gaan en alweer is een dag voorbij.
25-09-2016, Baitoni - Molina.
We verlieten het fijne plekje bij het Idromeer met mooi weer op weg naar een klein meer vlakbij het Gardameer. De weg naar het Ledromeer was mooi, soms flink klimmend, dan weer bochtig. Overhangende rotsen. Het deed Oostenrijks aan.
Bij deze meren zijn gratis camperplaatsen schaars. Er zijn wel veel parkeerplaatsen waar je overdag €1,50 per uur betaald. Tussen 20.00 en 08.00 uur mag je er gratis staan, maar je gaat niet de hele dag rondrijden om gratis te staan. Daarom staan we nu op camping Al Sole aan het Ledromeer voor €24,00, inclusief 3A stroom, goed en schoon sanitair en lekkere warme douche. Om 15.00 uur hebben we om het meer 11 km gefietst. Op een paar venijnige klimmetjes goed te doen. Deels reden we op de weg, waar veel verkeer rijdt, deels over fietspad, maar deels ook over halfverharde voetpaden. Veel Italianen kiezen liever de veiligheid van het voetpad en passen hun snelheid aan als er wandelaars lopen, dus doen wij dat ook.
Bij terugkomst heb ik mijn geocachespullen gepakt en ben naar het naburige dorp Mezzolago teruggefietst. Dat was niet zo ver, maar in het dorp ging het ruim een kilometer steil omhoog om bij de geocache te komen. De laatste 100m moest ik eraf en verder lopen. Was ik de cache ook nog voorbijgefietst! Teruglopend kwam een mountainbiker omhoog gezwoegd en hij bleek ook op zoek naar de cache. Op een gegeven moment wilde hij het zoeken staken, toen ik de cache vond. Was de moeite niet voor niets geweest. Terug op de camping zwembroek aan en een frisse duik in het meer genomen. Het water in dit iets hoger gelegen meer is iets kouder dan dat van de andere meren die we aangedaan hebben. De douche daarna was ook lekker en voor het eten de fietsen in de garage van de camper gezet. Ondertussen had Wilma gekookt en hebben we lekker gegeten. We hebben hier televisieontvangst, dus kon/ mocht ik Studio Sport kijken. Daarna wordt het tijd om drie dagen verslag te versturen en ik ga proberen om wat foto's te versturen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
