Warm en mooi Italië

08-09-2016 Sion-Orta San Giulio
Vanmorgen hoorden we al vroeg verkeer en rond zeven uur werden er al auto's naast de camper geparkeerd. Omdat het gisteren al lastig was om tussen de geparkeerde auto's te manoeuvreren, besloten we om vroeg van de parkeerplaats te gaan en om meteen naar een lpg-station te rijden. Er ging iets meer dan 21 liter in, dus we kunnen voorlopig vooruit.
Na het tanken reden we Sion uit door het dal. Aan de linkerkant bevonden zich de zuidelijken met de terraswijngaarden. Volgens mij wordt hier heel veel wijn voor de eigen markt geproduceerd.
Onderweg hebben we heel veel rotondes gehad en verder van Sion werden het er minder. Daarna begon de klim naar de Simplonpas. Op het klimmende stuk naar de pas was men bezig met het grootonderhoud van de gallerijen. De ondersteunende pijlers werden van hun beton ontdaan tot op het betonijzer. Wijselijk had men de overkapping ondersteund met lange, dikke dennenboompalen. De beschermende rand werd ook aangepakt en verhoogd, zodat de oude, vernieuwde pijlers verder in het beton kwamen te staan en daarna was ook het wegdek aan de beurt. Moet voor de winter klaar zijn, denk ik!
Onderweg hebben lang stilgestaan op de pas om wat te wandelen en te drinken. Er was zelfs een geocache geplaatst en die heb ik nog gevonden door de coördinaten van Geocaching op de telefoon over te nemen. Op de meter nauwkeurig gevonden!
Na een lange afdaling, de motor maakte in zijn derde versnelling best wat toeren, kwamen we Italië binnen gereden. Meteen goed te zien: de douaniers waren niet erg fanatiek, een slecht onderhouden weg, donkere tunnels en verwaarloosde huizen.
In Mergozzo hebben we geluncht en zijn we langs het eerste, kleine meer gereden, het meer van Mergozzo. Daarna kwamen we bij het tweede, veel grotere Ortameer. Nu staan we op een heuvel en zien beneden ons het meer. Toen het wat koeler werd, zijn we op de fiets naar het oude centrum gereden, hebben daar rondgelopen, gezellig oud centrum en tot slot zijn we met het bootje naar het eiland gevaren. Vooral de kerk was erg mooi. Je moest gepast gekleed de kerk in en je mocht er geen foto's maken. Een Italiaans gezin met alles kort en bloot ging er toch in en maakten toch foto's, dus wat deden wij....?!
's Avonds heb ik het terrein op de berg, Sacro Monte verkend en nog een paar avondopnames gemaakt.

09-09-2016, Orta San Giulio-Mottarone
Na een warme nacht en het ontbijt heb ik de Franse buren een paar foto's laten zien van de Keukenhof. Daarna zijn we omhoog lopend naar de Sacro Monte gegaan.
Op deze plaats zijn 20 kapellen gebouwd die versierd zijn met fresco's en terracotta beelden op ware grootte, waarin de levensloop van St. Franciscus word uitgebeeld.
Het was een project van een Capuijnermonnik die daarmee begon in 1590. Het project duurde uiteindelijk meer dan een eeuw. Het verhaal moest op een makkelijke en duidelijke uitgebeeld worden omdat de gewone man toen niet kon lezen. Kunstenaars kwamen daarom graag aan dit project werken en gebruikten veel mensen uit de omgeving als model. Het wordt aangeraden om de volgorde van kapellen aan te houden, omdat je dan de levensloop van St.Franciscus chronologisch volgt.
Het terrein is heuvelachtig dus vermoeiend voor Wilma. Ze wilde ook nog naar het dorp beneden, dat was een lange afdaling. In het dorp op een terrasje lekker, eenvoudig gegeten. Daarna moesten we nog terug naar de camper. Het hele stuk omhoog. Het kostte veel moeite, maar ze is er gekomen! Ik heb voor vertrek nog een paar jerrycans water in de watertank gegoten.
We hebben oud-collega Ad Koijen telefonisch gefeliciteerd met zijn 70e verjaardag.
Het was behoorlijk warm, dus een stukje bergop naar Mottarone(1491m) rijden was wel lekker. Ik ben naar de top gelopen om van het uitzicht te genieten en om foto's te maken. Zoals gewoonlijk heb ik als veel foto's gemaakt, dat word straks weer moeilijk kiezen. Van hier een klein stukje naar beneden gereden en nu, 15.00 uur, staan we op een grote, stenige parkeerplaats, van waar we via de vallei op het Otrameer en het bezochte eilandje kijken. .
We staan aan de rand, de luifel hebben we uitgezet en met stormbanden vastgezet.
We hebben nu ook lekker schaduw en met die wind is het lekker koel.
Ik heb de tijd genomen om het mifi-apparaat van de ANWB is te installeren en te laten werken. Uiteindelijk werkte het en nu hebben we 30 dagen 1000 Mb een eigen wifi-router. Het Whatsappen lukte in ieder geval. Zelfs foto's versturen.

10-09-2016, Mottarone-Baveno
Na een rustige nacht en het ontbijt hoorden we een hoop geklingel. Een herder met twee honden en een kudde kwam onze kant op en op een gegeven ogenblik stonden ze bij ons onder op de helling. Er stopte een auto met aanhanger en de herder heeft zes schapen uitgezocht en die opgepakt en in de aanhanger gezet.
We hadden bordjes Stresa naar links gezien en de TomTom wilde ons linksaf laten gaan. Dus eigenwijs, dus linksaf. Al gauw werden we toch door de TomTom via een omweggetje terug geleid naar de weg van de TomTom. Ik moest een heel scherpe bocht maken en kon niet meer stoppen toen Wilma zei dat er een uitstekende rots was waar we op stonden. We ploften eraf en we hadden een beschadigde rand net achter het rechter achterwiel. Allerlei draden waren zichtbaar geworden en een kunststof kastje met daarin een onderdeel waar allerlei draden op aangesloten waren, was ook aan gort. Er was zichtbaar één draad los, maar ik kon niet zien waar die aan vast gezeten heeft. Alles met ducttape vast gezet. Als de lampen aan staan doet het rechter knipperlicht het niet en knipperen het rode achterlicht en het hoeklichtje zwakjes. We zullen kijken of we tijdens de reis een Adriacamperdealer kunnen vinden. Na de koffie hebben we de door de TomTom geadviseerde route genomen. We kwamen op een smalle, kronkelende, dalende weg uit die bij een particulier tolstationnetje met slagbomen uitkwam. We moesten hier €7,50 betalen om over het privéterrein aan de andere kant van de berg te komen. De hele weg met een aantal haarspeldbochten met 30 km/h naar beneden in de tweede versnelling en dan toch nog bijremmen. De familie Borromeo die de tol heft, bezit ook een paar van de mooie eilandjes in het Lago Maggiore( voor ons het 3e meer).
Na de tolweg bleef de weg naar Baveno smal, bochtig en flink dalend.
In Baveno op zoek naar de camping aan het water. Daar aangekomen via een smalle weg en een scherpe bocht bij de ingang bleek er geen plaats te zijn. Voor ons moest een camper er ook weer uit en eruit rijdend kwam een andere camper ons al tegemoet. Alweer manoeuvreren en rakelings langs elkaar. Dus toch maar naar de camperplaats die wat ongunstiger gelegen is(wat verkeers- en soms wat treingeluid en wat verder van het water). Voor €12,00 mogen we hier 24 uur staan.
Op 15 min lopen was de afvaart van de bootjes van en naar de eilandjes en van en naar de overkant. We hebben een retourtje gekocht naar het Isola Bella. Dit eilandje wordt ook wel Isola Borromee genoemd omdat het bezit is van de familie Borromeo en omdat op dit eiland het prachtige, 17e eeuwse Palazzo Borromeo ligt. Het heeft weelderig gedecoreerde en gemeubileerde zalen. Sommige zalen hangen helemaal vol met schilderijen. We hebben ook een zaal gezien met enorme wandtapijten(4 x 6 m?).
Naast het paleis is nog een prachtige tuin, die in Italiaanse stijl is aangelegd met een tiental naar het meer aflopende terrassen met allerlei beelden en subtropische planten en bloemen. Het was zeker de moeite waard om dit paleis te bekijken.
Het eiland Isola Madre is groter en rustige en is ook van de familie Borromeo. Daar staat een 18e eeuws paleis met een grote botanische tuin. Iets voor een volgende keer?!
De temperatuur is de hele tijd rond de 30 graden geweest, daarom hebben we op de terugweg
naar de camper nog even gezwommen in het meer.
Bij terugkomst op de camperplaats was de gemeentepolitie druk aan het controleren of iedereen netjes parkeergeld betaald had.